Met een gids van het Van Eesterenmuseum loop ik door de straten van Tuinstad Slotermeer. Ik leer snel: groene wiggen, strokenbouw, verkaveling. Overal zit een verhaal achter. Het verhaal van de naoorlogse jaren. De behoefte aan licht, lucht en ruimte. Al na tien minuten kijk ik anders rond.
Museum bestaat
Net zoals stedenbouwkundige Cornelis van Eesteren in 1935, toen hij het Algemeen Uitbreidingsplan van de stad Amsterdam ontwierp, geen idee had dat er een museum in Nieuw-West naar hem genoemd zou worden. Zo had ik tot voor kort geen idee dat er in Nieuw-West aan de Burgemeester de Vlugtlaan een museum bestaat dat vertelt over de naoorlogse wederopbouwgebieden van Amsterdam. Op de site valt op dat het Van Eesterenmuseum zich niet alleen binnen, maar ook buiten afspeelt. Ik schrijf me in voor een rondleiding door het buitenmuseum in Nieuw West.
Groen is luxe
Aan het lentezonnetje ligt het niet, en ook niet aan het enthousiasme van onze rondleider Cor Boots, maar het is met twee gegadigden rustig vandaag. Voordat we naar buiten gaan, laat Cor ons eerst de kaart van het Algemeen Uitbreidingsplan in het museum zien. Amsterdam zou groeien tot 1 miljoen inwoners was de voorspelling in die tijd. Cor wijst ons op de verschillen tussen de gesloten bouwblokken binnen de ring en de open strokenbouw in Nieuw West. De luxe van deze wijk zit in het groen, dat is duidelijk. Hoe ruim dat groen voorradig is merk ik pas bij de wandeling door de wijk. Fietsend over de Burgemeester de Vlugtlaan krijg je dat absoluut niet mee.
Eerste pioniers
We zien het standbeeld van de rustende arbeider voor wie deze buurt is gebouwd. Hier geen helden op sokkels, de gewone man staat centraal. De gewone man wiens vrouw met kinderwagen vanuit haar woning in een paar minuten in de buurtwinkel moest kunnen zijn voor de dagelijkse boodschappen. Vanwege de hygiëne, want bijna niemand had een koelkast thuis begin jaren vijftig. De buurtwinkels lagen dan ook vanwege de houdbaarheid van de levensmiddelen op het noorden, Van Eesteren liet niets aan het toeval over. De vele kinderen die hier geboren werden, speelden op de speeltoestellen van Aldo van Eyck. Het woongenot van de nieuwe tuinstadbewoners stond voorop. Enkele van die kinderen van toen, inmiddels boven de zestig, komen een praatje maken. Tot groot genoegen van Cor. Hun ouders waren de eerste pioniers die hier kwamen wonen.
Museumwoning
De wandeling eindigt in de museumwoning van het Van Eesterenmuseum. Daar hangt de opgeruimde sfeer van de jaren 50. Terug op de fiets merk ik dat de verhalen van Cor in mijn hoofd zitten, en ze me ook niet meer loslaten.
