Krasse Kreten

Door Andrea Bijen.

Het is echt geen gehoor. Sinds een aantal weken word ik elke dag gewekt door het allesoverheersende geluid van een heipaal. Met veel tamtam wordt er letterlijk een nieuw schoolgebouw uit de grond gestampt. Het troosteloze groene veldje aan de Pieter Calandstraat is niet meer. En waar een wekker stopt, snoozet deze heipaal gerust nog een tijdje door. Alsof ze willen duidelijk maken dat ze daar heus wel wat aan het doen zijn. Mocht ik soms denken van niet.

Beetje vergelijkbaar is dat met de weken voor de gemeenteraadsverkiezing van morgen. Met veel spektakel troeft de ene partij de andere af met krasse kreten en lelijke flyers over hoe het straks allemaal gaat worden. Anders. Beter. Mooier. Groener. En dat ze heus wel nagedacht hebben over wat de burger wil. Mocht u soms denken van niet. Wacht, ik noem even wat lokale lijsttrekkerskreten op. Dan bent u alvast op de hoogte van de plannen voor Nieuw-West. D66 wil een veilig, aantrekkelijk, ondernemend stadsdeel. Groenlinks wil volop aandacht voor natuur en landschap in de stad. SP wil dat iedereen fatsoenlijk kan wonen. OMA Amsterdam wil meer uitgaan van de kracht van de mensen. Tja. Als een horoscoop vol algemeenheden proberen ze hun kiezers te lokken. Duidelijk moge zijn dat de weerstand tegen gemeenteraadsverkiezingen algemeen goed is. Niet omdat kiesrecht stom is. Nee, omdat er gek genoeg zo weinig van je stemgeluid overblijft. Democratie heeft een verknipt karakter gekregen. Wat partijen zeggen is mooi. Sterker nog, het gebeurt ook. Onder bezielende leiding van, juist, de Nieuw-Westerlingen zelf!

De korte periode dat ik in Nieuw-West woon, heb ik met zoveel nieuwe, bruisende burgerinitiatieven kennis gemaakt. Op allerlei gebied. Ik word daar heel blij van. Een stad in een stad die in ontwikkelingsjaren geteld nog in de kinderschoenen staat, maar langzaam z’n melktandjes doorkrijgt. De heipaal lijkt niet stil te staan. En waar beweging is, is vooruitgang. Zolang ik niet dagelijks m’n bed uit rol van de trillingen, draag ik graag mijn steentje bij.

Daar waar grote zelfredzaamheid, samenwerking en rijkelijk initiatief onder de burgers zelf succesvol lijkt te zijn, lijkt de politiek mij als top-down besluitvormers niet meer nodig. Hebben de burgers in collectief verband toevallig wel de achterban en besluitvaardigheid om niet alleen met krasse kreten te komen, maar het ook te realiseren?

De heipaal stampt voor iedereen. De boel letterlijk ondersteboven keren, lijkt mij een heel goed idee. Daarin sta ik blijkbaar niet alleen. Burgers schijnen al lang wakker geschud. Who’s next?

BeeScene © 2014 www.beescene.nl.