Toen we voor het eerst in Slotermeer kwamen woonden we al jaren in Amsterdam. We hadden inmiddels een beweeglijk buitenkind en fietsten zodoende steeds vaker van het centrum af. Vanaf de Haarlemmerweg fietsen we via de Kolenkit door de bebouwing in de richting van de Bretten. Daar werden we aangenaam verrast door de hoge, groene bomen, de brede straten en de uitzonderlijk lichte, in hofjes gebouwde woonhuizen van architect Jan Rietveld. We kochten er zo één en voelden ons er thuis.
Niet lang nadat we ons er gevestigd hadden werd het van Eesterenmuseum geopend. Zo kregen we steeds meer oog voor wat onze wijk betekend had voor de architectuurgeschiedenis. Onze komst in Slotermeer ging gelijk op met een herwaardering van naoorlogs erfgoed. Tot ons genoegen, want aan de witte trespablokken op de daken en aan de verloederde plekken in de wijk was te zien dat er een lange periode van onderwaardering en desinteresse aan vooraf was gegaan. Inmiddels is het the next big thing: de Aldo van Eyk-speeltoestellen die onze hofjes staan, staan ook in het Rijksmuseum en de architectuuriconen van jewelste krijgen zo langzamerhand weer de waardering (en het onderhoud) dat ze verdienen.
Foto: Annick van Ommeren-Marquer, via geheugenvanwest.nl
In onze wijk staan ook 4 unieke atelierwoningen. Daarvan staat er één te koop, aan de Henk Hienschstraat 2. Wij hopen natuurlijk op een nieuwe buurtgenoot die het pand de aandacht geeft die het verdiend. Het is een gemeentelijk monument en voor wie er het iconische van inziet is het een buitenkans. Vandaag is het Open Huizendag. Tussen 11.00 en 15.00 uur is het huis van binnen te bewonderen. Nice!
